Bij mijn afstuderen wist ik al dat ik niet voor de klas wilde staan. Dat gedoe met orde houden, steeds maar weer herhalen wat je eerder al hebt uitgelegd, een hele groep voor je neus hebben met verwachtingsvolle blikken…

Voldoen aan verwachtingen wil ik wel, maar niet omdat het moet. Bovendien wist ik me geen raad met mijzelf: hoe moet je staan? Waar laat ik mijn handen? Ik kan toch niet de hele dag door met een krijtje (voor een schoolbord) in mijn handen rondlopen?

Starten als zelfstandige

20 jaar geleden begon ik voor mijzelf en ook al had ik nog geen kaas gegeten van mijn persoonlijke merk, toch wist ik dat het iets met taal moest zijn, schrijven, gedichten, boeken, songteksten, noem maar op. Sinds 2005 heb ik mij dan ook in allerlei lezingen en masterclasses en online webinars laten voorlichten over ‘personal branding’.

Laat jezelf zien! Post iedere dag iets op een sociaal medium! Doe wat je zegt en zeg wat je doet! Wordt de beste versie van jezelf!

LinkedIn staat er vol mee. Ik lees die berichten niet meer. Want het liefst drukt de spreker of schrijver van zulke dooddoeners deze persoonlijk in je hoofd, zodat je maar goed beseft wie jou dit advies geeft en dat je daarna vooral diens boodschappen met de goegemeente blijft volgen en liken.

Al ruim voordat iedereen massaal zijn Meta- of Amazon-account opzegde, was ik van de meeste sociale media af. Alleen Instagram hield het het langste vol bij mij. Omdat ik graag mijn aandeel van leuke kattenfilmpjes wilde delen, en omdat ik interessante recepten voorbij zag komen. Inmiddels dat ook niet meer.

De 7/38/55-regel van communiceren

Hoe kun je dan een communicatieprofessional zijn als je niet op de sociale media te vinden bent?” 

Vindt communicatie alleen digitaal plaats? Is communicatie niet 7% verbaal en 93% non-verbaal? Sterker nog: er is een 7/38/55-regel. 7% van de communicatie gaat via het woord, 38% via intonatie van de stem en 55% via lichaamstaal.

Zet dat eens naast digitale communicatie. 

Hoe makkelijk is het om geschreven woorden anders te interpreteren dan bedoeld als je de persoon ze niet hoort of ziet zeggen?

Maar als je Teamst of Zoomt, dan zie je en hoor je iemand toch praten? Klopt, maar je bent niet bij die persoon zelf. Je hoort de stem wel en je ziet iemand gebaren maken, maar de ‘chemie’ tussen jou en die ander wordt niet via audio of video overgebracht.

Aanwezig zijn

Denk aan verliefd worden op iemand. Je kunt bij het zien van een foto of horen van een stem al vlinders voelen kriebelen in je buik. Is dat verliefd of is dat meer een wens? Ik ben ervan overtuigd dat je pas echt verliefd wordt als je iemand ruikt, direct in de ogen kijkt, aanraakt, diens gebaren en houding van dichtbij meemaakt.

Digitale representatie is slechts een minimale afspiegeling van een persoon. Bovendien kun jij als kijker van die foto met tekst of video nog steeds door je eigen bril (referentiekader) je oordelende gedachten houden over iemand. Terwijl als je in iemands aanwezigheid bent, dan pas beleef je, ervaar je, ben je in iemands invloedssfeer. En die persoon heeft dezelfde gewaarwording bij jou.

Interactie in woord en beeld en aanwezigheid

Je moet dus in elkaars nabijheid verkeren om pas echt iemand voor de volle 100% mee te maken. Omdat de meeste mensen via allerlei digitale middelen met elkaar contact hebben (het merendeel via het schermpje van je smartphone), raken we het echte contact van in elkaars nabijheid verkeren kwijt.

We hebben niet alleen visuele en auditieve stimulansen nodig, maar ook tactiele. Waarom is spelen in de modder de laatste tijd populair? Vanwege die tactiele ervaring voor kinderen. Via je huid ervaar je druk, temperatuur, pijn, andere prikkels, de vorm en textuur van objecten.

Onze huid is het grootste tastzintuig dat we hebben. We ontvangen prikkels via de huid, als je iemand aanraakt, al is het maar als je in een wachtrij tegen iemand aanbotst. Soms voel je dat nog nazinderen, als je je ervan bewust bent tenminste.

Mijn persoonlijke stijl?

Enfin. Wat is dan mijn persoonlijke stijl?

In al die 20 jaar heb ik dus veel gelezen over ‘personal branding’. Maar pas via een blog van iemand die ik volg op LinkedIn begrijp ik pas wat er precies mee bedoeld wordt. ‘Waar denkt men aan als jouw naam valt?’

Je persoonlijke stijl neerzetten is iets wat je pas in de gaten krijgt als je al een tijdje meegaat en hebt gehoord wat andere van jou vinden. De positieve en ook je minder sterke kanten heeft meegemaakt. Als iemand je online heeft gezien en gelezen maar je pas waardeert zodra die iemand bij je in de buurt is (geweest).

P.S. Ja, blijkbaar is het een stokpaardje van mij. Of een valkuil. Iemand is voor mij bezig om mijn website te verbeteren en stelde vragen over wat mijn USP nu eigenlijk is. Dat levert altijd nieuwe beschouwingen op. Er zijn veel weerstanden om te overwinnen blijkbaar…